Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς:

Βαγγέλης Μητράκος

ΣΠΑΡΤΗ

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ ΕΤΣΙ;

Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς

Στους χρόνους του Όθωνα, υπήρχε ένας γνωστός, γραφικός και κουρελιάρης τύπος, ο Μανώλης Μπατίνος. Όλοι, στην τότε μικρή Αθήνα, τον γνώριζαν και τον συμπαθούσαν, γιατί έδινε χρώμα, γέλιο και ζωή στην πεζή καθημερινότητα. Οι κάτοικοι τού έδιναν συχνά κανένα παντελόνι ή κανένα σακάκι, αλλά αυτός δεν καταδεχόταν να τα πάρει, αφού δεν ένιωθε ζητιάνος. Κατά τη γνώμη του ήταν... ποιητής, ρήτορας και φιλόσοφος. Στεκόταν, ολημερίς, σε μία πλατεία και αράδιαζε ό,τι του κατέβαινε. Κάποτε, έτυχε να περάσει από εκεί ο πρωθυπουργός Ιωάννης Κωλέττης. Ο Μανώλης τον πλησίασε και τον ρώτησε, αν θα μπορούσε να βγάλει λόγο στη... Βουλή. Ο Κωλέττης (χαριτολογώντας) του απάντησε ότι θα του έδινε ευχαρίστως άδεια, αν πετούσε από πάνω του τα παλιόρουχα που φορούσε κι έβαζε άλλα ρούχα καλύτερα, πιο καθαρά κι επίσημα. Την άλλη μέρα ο Μανώλης παρουσιάστηκε στην πλατεία με τα ίδια ρούχα, αλλά φορούσε τα μέσα έξω. Ο κόσμος τον κοιτούσε έκπληκτος . Και τότε άκουσε αυτούς τους στίχους από το στόμα του Μανώλη Μπατίνου:

"Άλλαξε η Αθήνα όψη

σαν μαχαίρι δίχως κόψη,

πήρε κάτι απ’ την Ευρώπη

και ξεφούσκωσε σαν τόπι.

Άλλαξαν χαζοί και κούφοι

και μας κάναν κλωτσοσκούφι.

Άλλαξε κι ο Μανωλιός

κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς".

Σοφός προφήτης, λοιπόν, ο Μανώλης Μπατίνος, κι όχι τρελός, αφού προείδε τη σημερινή κατάντια της Ελλάδας, πριν από 160, πάνω κάτω, χρόνια.

Τάκης Σινόπουλος: Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο

Μαρία Ιωάννης Αφοξενίδου-Αλεξανδράκη

Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.....
...............................................................
Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;
Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.
Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.
Γινόταν ήλιος. Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.
Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο. 

Τάκης Σινόπουλος

Ο «Ιλισσός» ήταν μηνιαίο περιοδικό (από τον Μάιο του 1870 δεκαπενθήμερο) που εκδιδόταν στην Αθήνα από το 1868 ως το 1872

γράφει ο Νίκος Κουτσούμπος,*

Ο «Ιλισσός» ήταν μηνιαίο περιοδικό (από τον Μάιο του 1870 δεκαπενθήμερο) που εκδιδόταν στην Αθήνα από το 1868 ως το 1872. Στη βιβλιοθήκη του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου βρίσκεται η πλήρης σειρά του περιοδικού.

Ο εκδότης του, νομικός Θαλής Αντωνιάδης, γράφει για τον «Ιλισσό» και την ύλη του στο πρώτο τεύχος: «... η καταχωρούμενη εν αυτώ ύλη έσεται ποικίλη [...] ίνα τούτο καταστή επιτήδειον διά τε το σπουδαστήριον του επιστήμονος καθώς και το δωμάτιον του σπουδαστού και παντός φιλαναγνώστου. Λυπούμαι μάλιστα [...] διότι δεν θα δύναμαι να καταχωρώ εν αυτώ [...] και τα ενδύματα του τελευταίου συρμού των Παρισίων...». Απευθυνόμενος προς τους αναγνώστες προσθέτει: «Πάσης ύλης διατριβή παρά συνδρομητού τινος πεμπομένη ημίν και παρ' αυτού υπογεγραμμένη γενήσεται δεκτή, αρκεί να μη αντιβαίνη εις τα χρηστά ήθη, να μη έχει πολιτικόν σκοπόν, διότι ο Ιλισσός ουδέποτε αναμιχθήσεται εις πολιτικάς διαμάχας...».

Η ύλη του περιοδικού ήταν πράγματι ποικίλη. Περιελάμβανε θέματα φιλολογικά («Η α' έκδοσις του Ερωτοκρίτου», «Θεοκρίτου ειδύλλιον Α'», «Βίωνος του Σμυρναίου ειδύλλιον Β'» κ.ά.), αρχαιολογικά («Περί Παναθηναϊκού Σταδίου», «Ο εν Εφέσω ναός», «Ανασκαφαί εν Τρωάδι επί του όρους Ισαρλίκ» του Ερ. Σλήμαν κ.ά.), βιογραφικά (Μπελλίνι, Ροσίνι, λόρδος Βύρων, Πυθαγόρας, Λαμαρτίνος, Ραφαήλ κ.ά.), κοινωνικά, ποικίλα, επιστημονικά (ιατρικά, φυσικά κτλ.), ηθογραφικά, λαογραφικά, περιγραφικά-περιηγητικά (Σκύρος, Αβησσυνία, Γερμανία, Νότιος Αφρική, Θιβέτ, Μιλάνο κ.ά.). Δημοσιεύονται επίσης ποιήματα (είτε γνωστών και καταξιωμένων ποιητών, ελλήνων και ξένων, είτε αναγνωστών), διηγήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα (τις περισσότερες φορές πρόκειται για μεταφράσεις έργων ξένων δημιουργών), στατιστικές, αναφορές σε δημόσια έργα, εφευρέσεις, καθώς και στην καλλιτεχνική δραστηριότητα της εποχής (μουσική και θέατρο) και αρκετές εικόνες (ξυλογραφίες).

Διευθυντής και εκδότης του περιοδικού αναλαμβάνει, από το 1870, ο Ι. Χ. Κουρτέλης. Το περιοδικό διέθετε ανταποκριτές σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας αλλά και στο εξωτερικό (Κωνσταντινούπολη, Αίγυπτος, Μάντσεστερ, Βάρνα, Παρίσι). Συνεργάτες του διετέλεσαν οι Σπ. Λάμπρος, Κ. Σάθας, Τ. Αμπελάς, Ι. Καμπούρογλου, Σ. Μιλιαράκης κ.ά., ενώ σημαντική και αξιοσημείωτη είναι και η γυναικεία παρουσία (Αι. Χρηστομάνου, Κ. Αντωνιάδη, Μ. Μπέτσου, Φ. Οικονομίδου).

Ο «Ιλισσός» σκόπευε τόσο στην επιμόρφωση του αναγνωστικού του κοινού όσο και στην ψυχαγωγία του, και το ύφος του γενικά χαρακτηρίζεται από μια ανάλαφρη και κάποτε χιουμοριστική διάθεση.

____________

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=135897